18 Mart 2011 Cuma

...hayat...

Hayat;
sürprizlerle dolu
çok kısa
bazen değerini bilemediğimiz
bazen de çok uzunmuşçasına hoyratça yaşadığımız,
tutmak isterken de
usulca kayıp gidiveren
avuçlarımızdan...

2 gün önce annemden bir telefon; 'İstanbul'a geliyoruz'
sevdiğimiz bir yakınımızı kaybettik...
dün, acı hüzün keder iç hesaplaşmalarla geçen yoğun duygu yüklü bir gün oldu ruhum için...
bir yandan kaybettiğimiz akrabamıza üzülüp birbirimizi teselli ederken, kendi içimdeyse annem ve babamla yeterince ilgilenip ilgilenmediğimi düşünüp durdum...

Allah büyüklerimizi, anne babalarımızı başımızdan eksiltmesin,sevdiklerimizin acısını göstermesin, acısı olan herkese sabırlar versin.

2 yorum:

  1. Canım benim, biricik Ruhum; başınız sağ olsun ve amin.

    Bu ara ben de eskisi kadar ziyaret etmiyorum bizimkileri ve sorguluyorum kendimi.

    Bir yandan da iyi şeyler oluyor hayatımda :) Anlatmak için sabırsızlanıyorum sana.

    Seni seviyorum...

    YanıtlaSil