Balık oldum bugün yine......

Ne gündü ama...

Tipik bir balık oldum yine bugün.



Sabah baharın da etkisiyle mutlu mesut işe başlamışken, bazı tatsızlıklar yaşansa da moralimi bozmamaya çalışarak öğleni yaptım,kısa ve hızlı bir yürüyüşün ardından yemek ve sevdiğim arkadaşlarımla güzel bir sohbetten sonra tam göreve(inş.lar) gidecekken başlayan yağmurla ve kapanan havayla içim daraldı.Tüm programım altüst oldu ve sabahtan hatırlamak istmediğim tatsızlığa bir de yenisi eklenince ruhum oldu mu alt üst, bir anda içe döndü ve sabahki neşeden eserrr bile kalmadı.
Alın size balık işte; daha öğlen neşeyle gülerken tüm enerji gitti,yerine hoooop sinirli bir ruh hali...Çift karakterlilik bu işte,balık çift karakterli denir ya; an'ı an'ını tutmaz böyle...Bir anda bir olay ya da olaylar, ruhumu etkileyebiliyorr:(
Bazen iş değiştirme cesaretim olsa diye düşünmüyor değilim...Ama sanırım artık çok geç...

Neyse boşverdik gitti,yarın işe gidinceye kadar unutmak en iyisi...

Bugün hayatımdaki en büyük değerlerden birinin, canım ANNEM'in doğumgünüydü...
Sabah annemle konuşunca çok hüzünlendim ben yine.Doğumgününü kutlayınca ''artık doğumgünlerimi hatırlamak istemiyorum kızım, bana her sene biraz daha yaşlandığımızı hatırlatıyor'' demez mi...Yutkundum, kelimeler düğümlendi,bir an konuşamadım. Sesindeki hüznü ta içimde derinlerde hissettim....Evet aslında kutlarken düşünmemiştim,ama annemin ses tonu çok şey anlatmıştı bana:(

İzmir'e her gidişimde aynı şeyi hisseder oldum. Her defasında yüzünü daha bir dikkatle inceler oldum annemin, her gidişimde bir çizgi daha artıyordu sanki yüzünde ve ben buna dayanamıyorum...Her geçen gün ...yıllar...iz bırakıyor...


Doğumgünün kutlu olsun annem benim, canımız herşeyimiz annemiz...Allahım çok uzun sağlıklı mutlu ömürler versin sana,seni çok seviyorummmm,seviyoruz :))

Burdan tüm annelere sevgiler saygılar...