Ruhum hasta :(

2 gündür işlerden bunalıp hafta sonunu böyle iple çekersen olacağı budur...


Ben bişiyi çok isteyince hemen bi terslik çıkıverir.

Pazar günü hava sıcaklığının 21 olacağını öğrendim ya, güne güzel bir bruchla başlayıp sonra deniz kenarında şööyle güzel yürüyüş yaparız diye planlamıştım ki; dün akşama doğru midem de ufak tefek kıpırdanmalar başladı ama çok takmadım geçer dedim.Bir de sabah göreve dışarı çıkınca bayağı üşümüştüm(biriki gün önce de üşüdüm midem yoklamıştı)

Derken serviste iyice kıvranmaya başladım,kendimi zar zor eve attıktan sonra hemen çabucak bir el yıkama seramonisinden sonra pijama terlik juuuup yatak...

İki saat sonra zilin sesiyle uyandım ama, nsl üşüyorum bir yandan da mide ağrısından ölüyorum.Ve inanılmaz bişiy vücudumun her noktası ağrıyor,nedir bu böyle inanamadım.Elmacık kemiklerim, gözlerim, şakaklarım ve saç diplerim bile acıyor ya. sanki vücudumun her yanına ağır darbeler almış gibiyim, garip bir his, böyle grip görmedim.
''Midem sen dur bari''
ama yok beni dinlemiyor...

Neyse ki hemen nöbetçi eczane bulunur,ilaçlar alınır ve antibiyotikler içilir. Tüm gece ve şu ana kadar yatağa mahkum ruhum, bişiyler yiyip gözünü anca açabildi.

Ahh bahar hoş geldin güzel geldin ama lütfen mideme dokunma.
Her mevsim geçişi mide rahatsızlığı yaşamaktan ve senede bir kez o iğrenç hortumu yuttuğum 'endoskopi' denen şeyi olmaktan bıktım.bu sene de yutmak zorunda kalmayım. Umarım midemin tutması bu sefer üşütme kaynaklıdır,doktora gidecek halim bile yok.Hafta içi gidicem.

Ve şunu bi kez daha gördüm ki ben hastayken pek bi mahzunlaşıp, duygusal oluyorum, hüzünleniyorum...
Ben annemi istiyorum...
(Eşin baksa bile en iyi analar bakar,her nazı onlar çeker)
Aman eşler duymasın:))

Ve şu an kır çiçeklerinin en güzeli papatyaların ortasında olmak isterdim.
Her yanım papatya olsun,
sarısı elbiselerime bulaşsın...