3 Haziran 2010 Perşembe

Elimden Gelen Bu

Elimden gelen bu ben iki kişiyim
Çoğalmak neyse ne azalmak zor
Birisi seni her an bırakıp gittiğim
Öbürü kan gibi tutulmuş seviyor
Ağzındaki acı alnındaki çizgiyim
Gözlerine kirli bir bulut getirdim
Hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor

Elimden gelen bu ben iki kişiyim
Birisi kapadığın kapılardan gitmiyor
Yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o
Bir yerin üşüse onun sıcaklığı
Öbürü en içten çağrını işitmiyor
Alıp tutmaksa o basıp gitmekse o
Bakışları kıyısız deniz uzaklığı

Elimden gelen bu ben iki kişiyim
İkisi birden çıkmaya uğraşıyor
Bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim
Birisi yeni baştan serüvene başlamış
Öbürü silahında son mermiyi sıkıyor
Çoğalmak neyse ne azalmak zor.

Atilla İLHAN



Scorpions-Always somewhere

4 yorum:

  1. Çok severim bu şiiri, iyi okudum sayende, teşekkür ve sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  2. Günaydın
    Benim de sevdiklerimdendir:)

    YanıtlaSil
  3. ellerine sağlık :) çok severim atilla ilhanı ve şiirlerini sayende biraz daha mutlu oldum :)

    YanıtlaSil
  4. sevindim:)
    ben de çok severim.
    sevgiler...

    YanıtlaSil